Hoe het jou vergaat tijdens een emotionele boekscene (+ Quiz-die-altijd-gelijk-heeft)

Er zijn boeken waarin je alleen maar “STAB STAB STAB YOU DEAD MAN” hebt, maar de meeste boeken hebben wel een gedeelte waarin “iets” emotioneels gebeurt. Then again, er zijn altijd boeken die een groter jankgehalte hebben dan andere boeken (*kuch* This is Where it Ends, More Happy than Not, We are okay, Code Name Verity,  *kuch*).

Ik ben zelf natuurlijk altijd supercomposed en kan rustig zo’n boek lezen zonder te stoppen vanwege emoties en ik heb nooit traanvlekken in boeken en mijn moeder is nog nooit naar boven gerend om te vragen wat er was gebeurd en ik heb nooit met rode ogen in de les gezeten waardoor mensen dachten dat ik labiel was, maar er bestaan dus blijkbaar mensen die dat doen?!

Hoe dan ook, ik schreef 7 types voor je uit. Als je bookbestie de volgende keer met snotterige traanwangen bij je komt, dan begrijp je waar ze vandaan komt en kun je lief zijn in plaats van te roepen dat dat jou nooooooit overkomt. Anyway:

1. “Dude dit was te verwachten”

Je bent nooit verrast door een plottwist of scene in een boek, want het is allemaal. zo. verschrikkelijk. voorspelbaar. Gaaaaaaaaap. Je leest de scene, denkt “huh, ik had weer gelijk”, en slaat rustig de pagina om. Als je bookbestie het boek ook leest en je een bericht stuurt met “HET WAS ZO ZIELIG IK MOEST ZO HARD HUILEN”, zit jij alleen maar van: dude, hoe kón je dat niet aan zien komen?!

---

2. “Wait, what happened in the book?”

Je hebt een torenhoge TBR, dus je moet het boek supersnel lezen want er wachten nog recensie-exemplaren en je zou dit boek eigenlijk vorige week al teruggeven aan je blogvriendin maar het boek is zo dik OH EM GEE HOE KOM JE ERDOORHEEN en dus lees je supersnel.

Als je het boek teruggeeft aan je blogvriendin roept die: “HOE ERG WAS HET TOEN X ZICH OPOFFERDE VOOR Z”, waarop jij zegt: “Ja maar Z werd toch gewoon neergeschoten door de antropomorfe draak uit Y?” Biiiiijna.

---

3. “My heart is made of precioussss stone”

Je bent lekker nuchter ingesteld en zegt altijd voor de grap dat je vast stiekem een cyborg bent en traanbuisjes mist, want je huilt gewoon nooit. Hoofdpersoon gaat dood? Ach, wat sneu nou. Babybunny wordt opgegeten door een draak? Tsjah, dat is de natuur. Tweelingzusje wordt een zombie en wil zus opeten? ATTACK, BRING ME THE BLOOD.

---

4. “That is scientifically impossible”

Als jullie een serie/film/programma kijken, ben jij altijd degene die alle flaws ziet (en doodleuk door het programma heen krijst om dit mee te delen). Kom op, hoe kan het bloed nu OMHOOG stromen. EN HOEZO HEEFT DIE DRAAK INEENS BLAUW VUUR?

Als je een emotionele scene leest, ben je dan ook meer gefocust op alle dingen die onlogisch zijn, dan dat de scene je raakt. Hoe kun je ooit gaan huilen als het overduidelijk is dat die stoel er twee pagina’s geleden nog niet stond?! HOE DAN? Het is zo unreliable allemaal *zucht*

---

5. “I need ALL THE CAKE”

Jij kunt geen emotionele scene lezen zonder eten: chips, taart, ijs, Oreo’s, chocolade, oliebollen, bakken warme chocolademelk met slagroom en liters thee, het is nooit genoeg. NEED. MORE. CAKE. Hoe kun je het leven aan zonder eten? Daarbij is er zoveel eten in boeken, het is gewoon onmogelijk om daar níet hongerig van te worden!

---

6. “I HAVE SO MANY FEELS *SOB*”

Je familie/vrienden/huisgenoten weten precies wanneer jij een emotionele scene leest, want jouw gesnotter is 5 verdiepingen erboven nog te horen. In de kast liggen 5 tissuedozen, want je kunt niet meer op 1 hand tellen hoe vaak je de wasmachine aan moest zetten omdat je je dekbedovertrek als zakdoek gebruikte. “I can’t help it”, snotter je, “it is JUST SO SA-HA-HA-D *continues bawling*”

---

7. “Please stay with me”

Jij wilt alles delen met andere mensen, anders kom je er niet doorheen. Als je een scene leest, zoek je iemand op die a) het boek al heeft gelezen of b) het boek niet wil lezen (want spoilers). Als die er allebei niet zijn kies je random je bestie die online is, BECAUSE WHO CARES ABOUT SPOILERS I NEED YOU TO CRY WITH ME. Tijdens het lezen geef je steeds leesupdates en lees je dramatische stukken voor en deel je het lijden. Het is soms wat eenzijdig delen, maar hé, JE MOET HET KWIJT.

---

DE QUIZ DIE ALTIJD GELIJK HEEFT

Ik snap dat je zelf denkt dat je best wat zelfkennis hebt, maar de realiteit is dat deze quiz je gewoon altijd beter kent dan jezelf. In other words: take the test and shiver, want dit is onomstotelijk bewijs van jouw type. Klopt het niet? Dan lieg jij tegen jezelf over het type lezer dat je bent, er is niks anders mogelijk.

TAKE ME THERE NOW (please)

Dus… welk type kwam eruit? Heb je altijd tegen jezelf gelogen, of ken je jezelf goed?